نوشته شده توسط Administrator   
02 ارديبهشت 1387,ساعت 18:20:18

اگر کسی مانند یک خبرنگار در شهری از همه مردم بپرسد که شما از زندگی چه می خواهید و می خواهید به چه چیزی برسید و چه چیزی را بدست آورید و از چه چیزی متنفر و بیزارید ، شاید جوابها گوناگون باشد ولی همه در این مسئله اشتراک دارند که خوشبختی را می خواهند و از بدبختی بیزارند . هیچ انسانی نیست که هدفش خوشبخت شدن و بدبخت نشدن نباشد . اما خوشبختی و بدبختی چیست و چگونه بدست می آید ؟ در اینجاست که مردم دسته دسته شده اند و بعضی راه را گم کرده اند و ندانسته اند که چگونه بطرف خوشبختی رفته و از بدبختی بگریزند . و اماسران جنایتکار رژیم فاشیستی ولایت فقیه جمهوری اسلامی در مقابل این سوال چه خواهند گفت و چه ایدال هایی را در ذهن مسموم و ارتجاعی خود خوشبختی میدانند??

بعضی مانند سران جناتیتکار  جمهوری اسلامی تصور می کنند که چیزهایی مانند ثروت ، قدرت و مقام ، شهرت یا .....  انسان را خوشبخت می کنند . برای اینکه روشن شود ثروت و مقام و .....  انسان را به سر منزل خوشبختی نمی رسانند ، مثالی می زنم :  فرض می کنیم شخصی که در این شهر هیچ مقام و منصبی ندارد روزی به ذهنش برسد که بخشدار این شهر شود . یعنی چنین بپندارد که اگر بخشدار شود، خوشبختی را بدست آورده است . پس از تلاش و کوشش زیاد طی چند سال به این مقام می رسد . اما وقتی بخشدار شد ، بعد از مدتی میبیند که آرزوی بزرگتری در درونش پیدا شده که بیشتر او را رنج می دهد . قبلاً آرزوی او این بود که بخشدار شود و چون بخشداری مقام کمی است ، آرزوی بدست آوردن آن هم کم است . و اگر بدست نیاید ، اندوه آن هم کمتر است و آسانتر هم بدست می آید . اما اینک میبیند که بالاتر از آن فرمانداری است . این آرزو در دلش جوانه می زند که فرماندار شود . اگر هم فرماندار شد باز هم مقام بالاتر استانداری وجود دارد و آرزوی بدست آوردن آن هم بزرگتر است و زحمت بدست آوردنش هم بیشتر است . اما پس از استانداری هم پستهای بزرگتری وجود دارد مانند وزیر کشور و بالاتر ، رییس جمهوری و رژیم فاشیستی ولایت فقیه ...  و اگر بتواند رییس یک قاره شدن و بالاتر از آن رهبری کل جهان . به طور خلاصه هر چه انسان مقام بزرگتری بدست آورد ارزوی او هم بیشتر و وسیع تر می شود . از طرف دیگر به علت اینکه هر گاه انسان به ارزوی خود نرسد دچار غم و اندوه می شود، هر چه مقام او بیشتر می شود ، اندوهش بیشتر می شود . مقام او که بالا رفت آرزوی مقام بالاتر از آن را می کند و اگر دستش به آن نرسید، به میزان مقامی که دارد و مقامی که آرزوی آنرا می کند ، غم و اندوه برایش حاصل می شود . برعکس ، کسی که ارزوی او کم است اندوهش هم کمتر است .  از سوی دیگر ؛ کسی که بخشدار نیست ترس این را ندارد که کسی دیگر بیاید و سمت بخشداری را از دستش خارج کند . چون همانگونه که او دوست دارد بخشدار شود کسان دیگری هم هستند که دوست دارند بخشدار شوند و همین حالا هم تلاش می کنند تا جای او را بگیرند . اگر فرماندار شد ترس او به اندازه فرمانداریش است یعنی ترس او بیشتر می شود و استاندار که شد باز هم بیشتر و همین طور هر چه مقام بالاتر می رود ترس از دست دادن آن مقام رژیم فاشیستی ولایت فقیه هم بیشتر می شود .  

بدین ترتیب میبینیم کسی که مقام و قدرت را سبب خوشبختی می داند ، هم

 

اندوه او بیشتر می شود و هم ترس او . این اصل و قاعده  برای موارد دیگر مانند : ثروت و شهرت و .... هم کاملاً وجود دارد .  

حقیقت این است آن خوشبختی که مردم دنبالش هستند و آنرا بدست نمی آورند

 

این است که انسان در زندگی حالتی داشته باشد  

که در آن حالت نهاندوه داشته باشد و نه ترس . اما دیدیم که قدرت و

 

ثروت و .... هیچ کدام خوشبختی را برای انسان بوجود نمی آورند .   پس چه چیزی انسان را خوشبخت می کند ؟آیا سران رژیم فاشیستی ولایت فقیه جمهوری اسلامی خوشبخت هستند???

 

مطلب فوق رسالی یکی از یاران عزیز جنبش رهایی بخش لرستان 7+4 است که بنابر خواست ایشان از بردن نامش خودداری می کنیم.

عزیران می توانند مطالب خود را جهت درج در سایت لرستان 11 برای ما به ایمییل > این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید  ارسال کنند. 

تاريخ بروز رساني ( 03 ارديبهشت 1387,ساعت 10:26:20 )