یاران بسیاری پیشنهاد نموده بودند برنامه سازمانی و تشکیلات را برای مدت

 طولانی دراول سایت به صورت ثابت بگذاریم . اما به پیشنهاد دیگر یاران

مطلب زیر ارسالی یکی از یاران جنبش رهائی بخش لرستان از طریق فیس

 بوک را بگذاریم ولذا  تنها به دلیل رعایت امنیت از ذکر نام ایشان خودداری

 نموده ایم! زمین و زمان را به هم می‌دوزیم، تا چیزی بنویسیم که سیانمایی

 نباشد بوی گل و بلبل بدهد. عینهو باد بهاری یا«کله باد» خودمان، نوید

بخش روزگاری خوش و بهاری زیبا ودلنشین باشد وقتی ما بر روی هویت و

 خویشتن خود تاکید می کنیم مردود و مارا نژادپرست وراسیست

 خطاب می دارند، واپسگرامی خوانند.حقیقت چیست نژاد پرستی این است

بعنوان یک ملت لر از زبان مادریمان دفاع می کنیم؟ نخیر نژاد پرستی اینست

که تمامیت خواهان ... زبان ....را بر ما تحمیل می دارند

دریاچه‌ی «گهر»، آبشارهای دیدنی بخش راه آهن‌، دره‌ی بسیار دیدنی کهمان الشتر و دره‌ی شیرز کوهدشت، تونل برفی ازنا و آبشار آب سفید الیگودرز، با فضاسازی اداره‌کل میراث فرهنگی و گردشگری لرستان، سَرِزبان مردم ایران و جهان افتاده‌اند. تاریخی‌ترین غار، بانگاره‌های سنگی در کوهدشت که در جهان بی‌نظیر است، عزم آدم‌های علاقه‌مند به تاریخ بشری در سراسر جهان را به لرستان جزم نموده است.

به حوزه‌های گونه‌گون سرک می‌کشیم: فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، اما انگار یکی پای قلممان را می‌کشد! با خود می‌گوییم شاید این کار شیطان لعنتی باشد و اصلاً شاید ما بدبینیم چه می‌شود اگر درست و حسابی چشم‌ها را باز کنیم و به دقت همه‌جارا نگاه کنیم، وجدان خود را محکمه‌ی خود سازیم. از این همه نعمت فراوان که از سر و کول مردم می‌بارد به سادگی نگذریم کمی هم از این‌ها بگوییم و بنویسیم؟

مثلاً از خرشیطان پیاده بشویم و بنویسیم که: لرستان (سرزمینهای لرنشین )به همت دولت خدمت‌گزار و مدیران فرهیخته و توانا و کارآزموده و کارآمدی که نصیبش شده – و خدا کند نصیب همه‌ی  دیگران بشود- بعد از سال‌ها، سرآخر صاحب برنامه‌ی منسجم توسعه‌ی متوازن، هماهنگ با برنامه‌ی چشم‌انداز بیست‌ساله ایران شده است. براساس این برنامه، برای همه‌ی ظرفیت‌ها و قابلیت‌های استان حساب باز شده است. طی این برنامه- که مدیران از سال ۸۵ یعنی سال شروع به کار دولت خدمت‌گزار، روی آن کار کرده‌اند- هیچ نقطه‌ای در استان نیست که از تیررس برنامه خارج شده باشد! برای کوه‌ها، دره‌ها، غارها، زمین‌های هموار، رودها، چشمه‌سارها، آبشارها، درختان بلوط، پرندگان و درندگان، زبان، موسیقی، حتا برای ابرهایی که درآسمان لرستان می‌تازند و باران نمی‌بارند و سترون می‌روند، چاره‌اندیشی شده است.

بنویسیم در برنامه‌ی توسعه‌گرا که مدیریت کلان استان با افتخار پای آن ایستاده است. صنعت و کشاورزی مکانیزه‌ی لرستان، به مدلی برای سایر استان‌های همجوار تبدیل شده است.

لرستان بر اساس این برنامه‌ی توسعه‌گرا، اقتصادی تولید محور و آموزش و پرورشی دانایی‌محور خواهد داشت، در طی این برنامه که به همت استاندار پر تلاش و مدیران برنامه‌محور استان فراهم شده است، در پنج سال آینده هویت فرهنگی مردم این دیار باز تولید می‌شود، گام‌های بلندی در حوزه‌های شعر و موسیقی برداشته خواهد شد، دولت در این برنامه که با شب نخوابی و تلاش بسیار ارزشمند مدیران کلان استانداری و کارشناسان زبده‌ی آن فراهم شده است نقش کاتالیزر را خواهد داشت و همه‌ی کارها و امور را به دست مردم خواهد سپرد. بنویسیم که اجرای برنامه‌های اساسی در حوزه‌های صنعت گردشگری، میلیون‌ها نفر را به استان لرستان، علاقه‌مند نموده‌است. «قلعه فلک‌الافلاک» سفره‌ی مردم خرم‌آباد، نه! سفره‌ی مردم لرستان شده است،

دریاچه‌ی «گهر»، آبشارهای دیدنی بخش راه آهن‌، دره‌ی بسیار دیدنی کهمان الشتر و دره‌ی شیرز کوهدشت، تونل برفی ازنا و آبشار آب سفید الیگودرز، با فضاسازی اداره‌کل میراث فرهنگی و گردشگری لرستان، سَرِزبان مردم ایران و جهان افتاده‌اند. تاریخی‌ترین غار، بانگاره‌های سنگی در کوهدشت که در جهان بی‌نظیر است، عزم آدم‌های علاقه‌مند به تاریخ بشری در سراسر جهان را به لرستان جزم نموده است.

بنویسیم: نمایندگان استان لرستان همه از نخبگان واقعی مردم‌اند، صاحبان فکر و اندیشه و قلم‌اند. علاقه‌مند به سرفرازی مردم ایران، و آشنا با فرهنگ ایرانی و آیین و آداب قوم لر هستند. اولاً سهم مردم لرستان را از اعتبارات بر باد رفته‌ی بازسازی جنگ، از دولت پس گرفته‌اند، دوماً با چانه‌زنی وحضور فعال و کارآمد در کمیسیون‌های مجلس و تعامل منطقی و درست با دیگر نمایندگان کشور زمینه‌ی جذب اعتبارات عمرانی و ملی را بیش از پیش فراهم نموده‌اند.

سوماً با تشکیل اتاق‌های فکر در حوزه‌های انتخابیه مدیریت استان را از دیدگاه‌های کارشناسانه‌ی مردم بهره‌مند ساخته‌اند. چهارماً به وظایف واقعی خود یعنی نظارت برکارِمدیران و قانون‌گذاری متناسب با توان مردم پرداخته‌اند.

استغفراله که یک نماینده برای عوض کردن مستخدم یک اداره یا عوض شدن یک مدیر مدرسه با استاندار تماس بگیرد، استغفراله که … ای بابا قرار بود از گذشته ننویسیم! بنویسیم نمایندگان فرهیخته‌ی استان که به زبان‌های بین‌المللی مسلط‌اند از سفیران کشورهای جهان در ایران دعوت کرده‌اند تا به لرستان بیایند و قابلیت‌های این استان را جهانی نمایند.

بنویسیم: مردم لرستان، هر روز قبل از این که کار را بیاغازند پشت دکه‌های روزنامه فروشی صف می‌بندند. هفته‌نامه‌های بومی را زیر بغل می‌زنند، ستون «صدای سیمره» هر هفته پراست از دیدگاه‌های کارشناسانه‌ی مردم در باره‌ی طرح‌های اجرا شده‌ی دولت در لرستان، استاندار لرستان نشریات بومی را به عنوان چشم دولت به شمار آورده و از خبرنگاران منتقد و با جسارت تقدیر نموده است. مدیریت کلان استان، به تمام دستگاه‌های دولتی بخش‌نامه نموده تا مشترک هفته‌نامه‌های بومی شوند در این میان نشریه سیمره به خاطر نیاز مردم به خبرهای دست اول به «روزنامه» تبدیل شد و …

کجا بودیم! خواب می‌دیدیم یا آرزو می‌شمردیم! هرچی بود سیاه‌نمایی نبود! دیگر به خودم قول می‌دهم ننویسم که استان لرستان از بی‌برنامگی دولت رنج می‌برد، ننویسم که: معلوم نیست استان لرستان در ۵ یا ۱۰سال آینده به کجا می‌رسد؟ چند درصد از زمین‌های دیم کارش، آبی می‌شود؟ چند درصد از کشاورزان رو به کشت مکانیزه‌ای می‌آورند؟ چند درصد از آب‌های استان مهار می‌شود؟ صنایع تولیدی در استان در ۱۰ سال آینده اولاً چه هستند؟ دوماً چه تعداد از بی‌کاران را مشغول می‌کنند؟ سهم لرستان از درآمد صنعت گردشگری چه درصدی از کل درآمد سالانه‌ی گردشگری کشور است؟ و…

دعا می‌کنیم به روزگاری نرسیم که دست از انتقاد بشوییم! وقتی انتقاد می‌شود یعنی این بیمار هنوز راه درمان دارد! وای به حال روزی که آب سردی روی دستمان ریخته شود و بوی جنازه به مشاممان برسد! و لب از گفتن فروبندیم و نق هم نزنیم!

باور داریم که هنوز هستیم! چون می‌نویسیم

پاسخ به “هنوز می‌نویسیم! پس هستیم!”

جنبش رهائی بخش لرستان 7+4

www.loretsan11.com   

 مسئولیت این مطلب با نویسنده و مستند بودن ان را موکول به یک سرزمین لرنشین آزاد و آباد میکنیم تا این زمستان بگذرد و روسیاهی به ذغال بماند و همراهانی مانند این نویسنده عزیز بتواند هرآنچه حق است را بگویند و هیچ وحشتی از گفتن واقعییت نداشته باشند . به امید آن روز برای تحقق ان میجنگیم.

در پابان نظر یک همتبار گرامی را هم برایمان ارسال گردبده که با هم میخوانیم

با سلام و احترام
شما از زاویه دیگری به مشکلات و معضلات سرزمینهای لرنشین  پرداخته اید که جالب است. ولی من هم به عنوان یک شهروند کوهدشتی از این مشکلات آگاهم. راهکار چیست؟ مدتهاست روی این موضوع چه در سطح استانی و چه در سطوح ملی مشغول به تفکر می باشم. آیا باید منتظر باشیم که یک ناجی برایمان دست به کار شود؟ بعضی وقتها از اینکه به تفکرم ادامه دهم مایوس می شوم چون موانع شدیدی را بر سر راهم میبینم.کجا میتوانم به راحتی مسئولان و مردم و خودم را به نقد منصفانه بکشم؟ آیا از پس این مباحث نتیجه ای عایدمان می شود؟ حرف برای گفتن زیاد است اما از گفتن و شنیدن حرفهای خوب و بد خسته شده ام.بنده دانشجوی دکترا دانشگاه تهران می باشم و مایلم پیشنهاد خودم را از طریق روزنامه وزین سیمره به تمام کسانی که خود را مسئول سرنوشت جامعه شان می داند، ارائه دهم که یا به صورت تشکیل انجمن و یا هر طریق دیگری برای این مشکلات به صورت کارگروههای تخصصی بحث کنیم که آیا می شود کاری کرد یا……….
در صورت تمایل به من ایمیل بزنید