به‌نام آزادی، به‌نام ایران
هم میهنان شجاع و آزاده‌ی ایران!
در این روزهای حساس و سرنوشت‌ساز، در هفتمین روز از اعتصاب سراسری کامیون‌داران زحمتکش و غیرتمند، بار دیگر ناتوانی دولت دست‌نشانده‌ی مسعود پزشکیان و کلیت نظام پوسیده و فروپاشیده‌ی جمهوری اسلامی، در برابر اراده‌ی خلل‌ناپذیر مردم نمایان شده است. شایسته است یادآور شویم که بخش چشمگیری از این قشر شریف، از دل سرزمین‌های ستمدیده و مقاوم لرنشین برخاسته‌اند؛ از چهارمحال و بختیاری و کهگیلویه و بویراحمد تا لرستان و خوزستان. مردمانی که در جنبش‌های دی ۹۶، آبان ۹۸ و خیزش زن، زندگی، آزادی در ۱۴۰۱، فرزندان سرفراز خود را در راه رهایی ملت فدا کردند. امروز نیز همین مردم، ستون‌های اعتصابی را تشکیل داده‌اند که پایه‌های پوسیده‌ی نظام را به لرزه انداخته است. بازداشت جمعی از رانندگان در کرمانشاه و تهدید و ارعاب مداوم، نه‌تنها خللی در عزم آنان وارد نساخته، بلکه پیوند و انسجام‌شان را مستحکم‌تر کرده است.
رژیم مفلوک و رو به زوال، در تلاشی مذبوحانه کوشیده با نفوذ در صفوف متحد اعتصابیون و تطمیع برخی رانندگان با وعده‌های واهی همچون «کارت سوخت تشویقی»، این حرکت مدنی را تضعیف کند. همزمان، با بهره‌گیری از کامیون‌های متعلق به سپاه پاسداران، ابزار سرکوب و بقای این نظام، سعی دارد آثار اعتصاب را کمرنگ جلوه دهد. این اعتصاب سراسری، در حالی شکل گرفته است که جمهوری اسلامی در باتلاق تاریخیِ «مذاکره با آمریکا و غرب» گرفتار آمده و برای حفظ بقای ننگین خود، به هرگونه خفت و امتیاز تحقیرآمیز تن داده است. در چنین بزنگاه تاریخی، ما جمعی از فعالان سیاسی و اجتماعی لرتبار، از چهارگوشه‌ی لرستان بزرگ – از چهارمحال و بختیاری، کهگیلویه و بویراحمد، لرستان تا خوزستان – با افتخار و صراحت، حمایت کامل خود را از این جنبش عدالت‌خواهانه اعلام می‌داریم.
ما در کنار اعتصاب ناوگان کامیون‌داران و رانندگان زحمتکش ایستاده‌ایم؛ در کنار آنان که با شجاعت، بی‌هیاهو اما استوار، بذر مقاومت می‌کارند و دیوار سکوت و استبداد را درهم می‌شکنند. آنان شایسته‌ی قدردانی ملی‌اند؛ نه فقط به‌عنوان رانندگان معترض، که به‌عنوان پیشگامان جنبشی که رهایی ملت ایران را نوید می‌دهد. امروز، زمان آن فرارسیده است که دیگر اقشار ستمدیده – از نانوایان و کشاورزان تا بازنشستگان، معلمان، دانشجویان آگاه و به‌ویژه زنان دلیر ایران – که سال‌هاست آماج سرکوب و تبعیض این رژیم زن‌ستیز بوده‌اند، به این خیزش ملی بپیوندند.
این همبستگی ملی می‌تواند برای همیشه نفس‌های به‌شمارافتاده‌ی این رژیم ضدزن، ضدملت و کودک‌کش را – که نمادش خون پاک کیان پیرفلک است – قطع کند. آینده‌ای آزاد، انسانی و شکوفا، در گرو پایداری امروز ماست. امروز روز همدلی و اتحاد همه‌ی مخالفانِ خواهانِ پایان دادن به این رژیم ضدبشری‌ست؛ رژیمی که نه‌تنها خطری برای ملت ایران، که تهدیدی برای صلح و امنیت جهانی‌ست. از جامعه‌ی جهانی، از آزادی‌خواهان و وجدان‌های بیدار جهان می‌خواهیم که در کنار ملت در زنجیر ایران و این جنبش آزادی‌خواهانه بایستند.
درود بر آزادی،
پاینده باد ایران و ایرانی آزادیخواه
جمعی از کنشگران سیاسی و اجتماعی لرتبار داخل و خارج کشور