داد : در اوستایی داته در پهلوی دات. در لکی و کردی در ریخت دای با "ی" مجهول تلفظ می شود.

تیره : در پهلوی tērak. در لکی (لهجه بیرانوندی و الشتری) در ریخت « تیه ریک»کربرد دارد.

زمان :از ستاک زم به معنای سرما است. هنوز این ستاک در لکی در واژه ی زِمگه کاربرد دارد.

ریش :در پهلوی rēŝ . در لکی با همین تلفظ (ی مجهول) به معنی زخم کاربرد دارد.

زبان : در پهلوی زووان zuwân . در کردی و لکی همین گونه رایج است. .

گفتن:درپهلوی واختن . در لکی در ریخت وِتنveten و در کردی در ریختwaten کاربرد دارد.

روزگار : در پهلوی روچگار. در لکی و کردی در ریخت روژگار کاربرد دارد.

آتش :پهلویâtaxŝ . در لکی و کردی آگِر و در لری در ریخت تَش //

باد : در پهلوی وات . در لکی، کردی و لری در ریخت وا v(w)â کاربرد دارد.

خشکی: پهلویhuŝkih . در لکی ، کردی و لری hōēŝki تلفظ می شود.

گردن :شکل دیگرآن درپهلوی griw است. ←گریو←گریوه : در لری ریخت اخیر در معنای گردنه کاربرد دارد.

برج : تازیکانه(معرب) واژه ی burg در پهلوی است. ریخت دیگرآن بَرز به معنی بلنددرلکی

وکردی رایج است / نیزدر لکی و کردی در ریخت berg نیز به معنی بلندی و ارتفاع کاربرد دارد.

راغ: با همین ریخت در پهلوی کاربرد داشته است. راغ در لکی در ریخت راخ به معنی شنزار و دامنه کوه کاربرد دارد.

ستاره در پهلوی stârag . در لکی در ریخت آساره و در کردی َاساره کاربرد دارد.

هور:در پهلوی hwar یا xwar به معنای خورشید. در لکی در ریخت هوه ر hwar رایج است /

ریخت کردی آن خور xwar است.

گزارش واژه ی مردم:درپهلویmartōm .از دو بخش مرد و توهم (تخم). شکل اخیر در لکی و

لری هنوز کاربرد دارد.

کلید: در پهلوی کلیل .در لکی، کردی و لری همین گونه تلفظ می شود.