جنبش رهایی بخش لر چهلمین سالگرد جاودانگی دکتر پیشتاز هوشنگ اعظمی لرستانی  را گرامی میدارد.

بخشی از شعر دکتر هوشنگ اعظمی لرستانی و در ادامه مطلب آموزنده حقوقدان و مبارز در تبعید جناب آقای جدیدی لرستانی را میاوریم که در این مطلب بشیوایی با تاکید بر جاودانگی انسانهای مبارز که اگر ما هم در پی جاودانگی و الگو گرفتن از دکتر هوشنگ و مبارزان دیگر هستیم (این گوی و این میدان که شرائط بغایت سخت تر ستمدیدگان دیارمان ) باید شعار و عملمان در مقابله با ستم یکی باشد. 

 
«‏به بهانه چهلمین سالگرد جاودانگی دکتر اعظمی و یارانش ؛ ماندگاری یاد دکتراعظمی برخلاف شعرها و حکایاتی که از او میکنند در دستگیری نیازمندان و قربانیان ستم نبوده و نیست ، زیرا  که دکتر هوشنگ و مبارزان بمانندش ، نباید فراموش کنیم  ماندگاریشان « ارائه راه حل » در بن بست های تاریخی ستم دیدگان و« شجاعت » در اقدام با «هست و نیستشان»  بوده  و هست و خواهد بود ، ولاغیر . اما ؛ حال با این الگوی عینی و شرائط بغایت سخت تر ستمدیدگان دیارمان ،  بقول معروف « این گوی و این میدان »  برای  جاودانه شدن .‏»
 

مکن گریه زمان گریه کردن نیست
مکن شادی که شادی، جز نشان ساده لوحی نیست
تفنگ را در دست بفشار
زمانِ انقلابِ خلقِ محروم است
چه شیرین است تفنگ در دست
سرود بر لب
به سوی آرزو رفتن

 

به بهانه چهلمین سالگرد جاودانگی دکتر اعظمی و یارانش ؛
ماندگاری یاد دکتراعظمی برخلاف شعرها و حکایاتی که از او میکنند در دستگیری نیازمندان و قربانیان ستم نبوده و نیست ، زیرا که دکتر هوشنگ و مبارزان بمانندش ، نباید فراموش کنیم ماندگاریشان « ارائه راه حل » در بن بست های تاریخی ستم دیدگان و« شجاعت » در اقدام با «هست و نیستشان» بوده و هست و خواهد بود ، ولاغیر . اما ؛ حال با این الگوی عینی و شرائط بغایت سخت تر ستمدیدگان دیارمان ، بقول معروف « این گوی و این میدان » برای جاودانه شدن .

در معرفی عکس باید بگویم ؛ دکتر هوشنگ اعظمی لرستانی بهمراه همسرش خانم فریده کمالوند نویسنده کتاب یادهای ماندگار که خاطرات زندگی مشترکش را تا زمان تشکیل زود هنگام گروه کوه و بکوه زدنشان (  این اطلاع موثق من از اقوام نزدیکمان است که بواسطه خویشاوندی مستقیم خانواده مادریم که خواهر زادهای اعظمی ها میشوند که با دکتر در تماس بودند و برای یک اقدام گسترده تر با توجه به محبوبیت شخصی و خانوادگی اش را داشت)  را بجهت کمک به محمود خرم آبادی که از چنگال ساواک به مطب دکتر هوشنگ در خرم اباد لرستان پناهنده میشود و این گونه با مقدمه بسیار شیوای علی اشرف درویشیان قلمی میکند .... ؛؛؛ یادهای ماندگار زندگی نامه « فریده کمالوند » است و تا سال 1358 خورشیدی را در بر می گیرد. کتاب حاضر در 18 جزوه و 8 پیوست گرد آوری شده ست و تصاویری از همسر و خانواده به همراه نامه های فریده از درون زندان ست که پیوست پایانی کتاب را تشکیل می دهند.
در این اثر نویسنده بخش اعظم کتاب را به همسرش اختصاص داده ست که مرکز توجه ست! هم چنین به ذکر خوشی ها و ناخوشی های زندگی اش می پردازد. از روابط زناشویی- تحصیل- موقعیت خانوادگی- از نحوه بازداشت خویش و بازداشت اکثر افراد خانواده سخن می گوید و از چرایی آن نمی گذرد. به سپری کردن دوران زندان و تحمل شکنجه ها می پردازد؛ که همه اینها وضعیت سیاسی و اختناق حاکم بر جامعه را باز می گوید. کتاب نشان دهنده موقعیت سیاسی ایران، جلادی ساواک شاهنشاهی و استیلای سردمداران پهلوی ست.
در مستند نویسی از چگونگی برخورد با محیط و موضوعی که قابل تعقیب نویسنده بوده ست می توان به موقعیت و شرایط زمانی، مکانی و ارتباطات افراد رسید. حفظ اسرار برای صاحب اثر و آشکار شدن آن در نزد خوانندگان حائز اهمیت است. بر زبان راندن و به رشته تحریر در آوردن اطلاعاتی سیاسی که در حجم خاکستری مغز نگاهداری می شوند؛ از با اهمیت ترین اقداماتی هستند که فرد می پذیرد و در قبال اجتماع و جامعه ملتهب شده انجام می دهد و آن را جامعه گیر می کند. خلاصه اینکه صرف نظر از جذابیت موضوعی این دست کتاب ها، که علاقه مندان بی شماری دارند؛ انعکاس اجتماعی بخشی از تاریخ خونین سیاسی ایران در چند دهه گذشته و جاری و پیدا ساختن پاره ای از اسرار مخفی ست. تاکید این نویسنده بر جاری ساختن اسرار مخفی در مفهوم همه حقیقت نیست و قضاوت و داوری بر عهده آیندگان ست.

علی اشرف درویشیان در یادداشتی بر این کتاب می نویسد: « بی تردید تاریخ واقعی ملت ما بر اساس خاطرات صمیمانه و صادقانه انسان های درگیر در مبارزه ها و مخاطره ها نوشته و تدوین می شود. این خاطره ها به دستور آنها که منافع خود را در تحریف تاریخ می دانند، نوشته نخواهد شد. زنان و مردان ستمدیده ای که درگیر و دار مبارزه ها و نبردهای نابرابر شرکت داشته اند، تاریخ نویسان واقعی اند.»

این مطلب تقدیم مبشود به همه کوشندگان بی ادعای راه رهایی و عدالت در هر زمان و مکانی

یدی جدیدی لرستانی ؛ 14 مه 2016 

برابر با 25 اردیبهشت 1395

منطقه جبل الطارق کشور اسپانیا