در یک ابتکار زیبا ، استفاده از هواپیمای بدون سرنشین پهباد «به جای کشتن انسانها » پیامهای «تبریک سال نو » میلادی و «مبارزه با ویروس منحوس کرونا» در آسمان لندن ترسیم شد.
"برای اغلب ما، سال ۲۰۲۰ سالی بود شوم، مغموم و پر از استرس و نگرانی سرنوشت مردم قبل و بعد از ویروس کرونا . بعضی‌ها هم می‌گویندبدترین سال تمام تاریخ" بود. اما با یک نگاه سرسری به تاریخ می‌توانیم ببینیم که می‌توانست خیلی بدتر از این باشد و شاید نیاز داریم قدر موهبت‌هایی را که به ما داده شده، بیشتر بدانیم. بیایید بعضی از بدترین چیزهایی را که ۲۰۲۰ در کاسه ما گذاشت دوباره مرور کنیم و بعد با وقایع تاریخی دیگر مقایسه‌اش کنیم...در سال ۲۰۲۰، کووید-۱۹ جان بسیاری را گرفت . طبق داده‌های دانشگاه جان هاپکینز، تا روز هفدهم دسامبر، ۷۴.۵ میلیون نفر در سراسر دنیا به ویروس کرونا مبتلا شده‌اند و ۱.۶ میلیون نفر نیز بر اثر کووید-۱۹ جان باخته‌اند.
در کشور کثیرالمله ایران دو اتفاق بزرگ یعنی ؛ 1/ سرنگون شدن عمدی یک هواپیمای مسافربری . 2 / جهش ناگهانی تورم و گرانی در کنار دیگر اتفاقات مستمری که در طول حیات ننگین و فقرگستر مافیای جمهوری اسلامی که بعد از 42 سال حکومت به ارمغان آورده و مهمترین آن اعدام و شکنجه مخالفانش و فقر و فلاکت توده مردم ، بواسطه عدم مدیریت درست بوده است .
اما در جهان در ۲۰۲۰، بسیاری از افراد شغلشان را از دست دادند
در ۲۰۲۰، نزدیک به سه میلیارد حیوان در آتش‌سوزی گسترده مراتع استرالیا کشته یا بی‌سرپناه شدند
دید و بازدیدها کمتر و کمتر شده است !
اما و اما ؛ روزنه‌های امید
خب، از خیلی لحاظ ۲۰۲۰ سال بسیار سختی بود. همه‌گیری ما را به خریدهای عصبی و رعایت فاصله اجتماعی وادار کرد، از شهربندان، ضدعفونی کردن‌های بی‌وقفه و سلام و علیک کردن با آرنج‌هایمان ذله شدیم.
اما به جای آنکه ماتم بگیریم و روی شبکه‌های اجتماعی بالا و پایین برویم، بیایید روی چیزهای مثبت تمرکز کنیم. امسال همچنین سالی بود که حضور زنان در عرصه سیاست افزایش پیدا کرد. در ۲۰۲۰، شمار کشورهایی که رهبر زن دارند به ۲۰ رسید. رقمی که در ۱۹۹۵، تنها ۱۲ بود.
همین‌طور به گفته سازمان ملل شمار نمایندگان زن در مجلس‌ها بیش از دو برابر شد و به ۲۵ درصد کل کرسی‌ها رسید.
۲۰۲۰، سال فاصلهگیری اجتماعی؛ چه می‌شود اگر نتوانیم همدیگر را لمس کنیم؟
آیا دل‌تان برای بغل کردن عزیزان‌تان تنگ شده ؟ یا برای دست دادن با همکاران؟ یا بوسه در اولین قرار ملاقات؟
برای بسیاری از مردم دنیا سال ۲۰۲۰ سال قرنطینه و "فاصلهگیری اجتماعی" بود.
زندگی بدون تماس و روابط اجتماعی که به آن عادت داشتیم، چیزی که حتی نمی‌توانستیم تصور کنیم.
آیا تا به حال فکر کردید این شرایط چه تأثیری ممکن است بر شما داشته باشد؟
تماس و لمس بخش عمدهٔ فرآیند پیوند با دیگران است
رابین دونبار، روان‌شناس تکاملی می‌گوید که وقتی پای اهمیت تماس و لمس به میان می‌آید انسانها خیلی شبیه جانوران هستند.
نخستی‌ها بین ۱۰ تا ٪۲۰ از زمان بیداری خود را صرف نظافت و لمس یکدیگر می‌کنند که به نظر او بخش مهمی از روابط دوستانهٔ آنهاست.
دستی که موهای بدن آنها نوازش می‌کند این پیام را به مغز می‌فرستد " تو در ارتباط با بهترین دوستت هستی" و این پیام در مغز باعث آزاد شدن آندروفین می‌شود.
"ما احساس آرامش می‌کنیم و مهم‌تر از آن به فردی که چنین کاری می‌کند احساس اعتماد می‌کنیم و چنین حسی باعث ایجاد حس دوستی می‌شود"
امسه اولین حسی است که در نوزادی تجربه می‌کنیم.
این راهی برای ارتباط و برای رشد و پرورش نوزاد حیاتی است.
دیوید لیندن، نویسندهٔ کتابی در زمینهٔ دانش نوین شخصیت انسان، می‌گوید:"تماس بدنی بین فردی میان انسانها حیاتی است، این نوعی چسب اجتماعی است".
او ادامه می‌دهد:"در مورد لامسه خیلی کم تحقیق شده است. شاید حدود ۱۰۰ مقالهٔ تحقیقی از دیدگاه‌های افراد مختلف در مورد لامسه وجود دارد... ما لامسه را چندان جدی نگرفته‌ایم".
